бада́мія
(н.-лац. badhamia)
слізявік сям. фізаравых, які развіваецца ў лясах на галінках і ствалах засохлых дрэў і асабліва на гнілых пладовых целах губавых і шапкавых грыбоў.
бада́н
(рус. бадан, ад манг. badan)
травяністая расліна сям. каменяломнікавых з бэзава-чырвонымі кветкамі, пашыраная ў Цэнтр. і Усх. Азіі; на Беларусі вырошчваецца як дэкаратыўная.
бадзя́н
(фр. badiane)
1) вечназялёнае дрэва сям. бадзянавых, пашыранае ў субтропіках, плады якога даюць алей, што выкарыстоўваецца ў медыцыне, лікёра-гарэлачнай і харчовай прамысловасці; аніс зорчаты;
2) травяністая расліна сям. рутавых, якая змяшчае эфірны алей, што выклікае апёкі; ясенец.
бадмерэ́я
(ням. bodmerei)
грашовая пазыка пад залог судна або грузу.
бадмінто́н
(англ. badminton, ад Badminton = назва горада ў Англіі)
1) спартыўная гульня, у якой з дапамогай ракетак перакідваецца цераз сетку валан;
2) камплект прылад для такой гульні.
бадо́
[фр. J. Baudot = прозвішча фр. вынаходцы (1845—1903)]
літарадрукавальны тэлеграфны апарат, які дазваляе перадаваць па адным провадзе некалькі тэлеграм адначасова ў абодвух напрамках.
бадо́ні
[іт. G. Bodoni = прозвішча іт. друкара (1740—1813)]
друкарскі шрыфт, які вызначаецца мастацкасцю і выразнасцю малюнка.
бадру́ш
(фр. boudruche)
газанепранікальная плёнка, прыгатаваная з кішак жывёл, з якой рабілі газавыя балоны дырыжабляў.
бадэлеі́т
(ад англ. Y. Baddeley = прозвішча англ. мінералога + -літ)
мінерал, двухвокіс цырконію, які з’яўляецца крыніцай для атрымання цырконію.