Verbum

бас

(іт. basso = літар. нізкі)

1) самы нізкі мужчынскі голас, а таксама спявак з такім голасам;

2) духавы або струнны музычны інструмент нізкага рэгістра;

3) мн. струны або клавішы музычнага інструмента, якія адзываюцца нізкім гукам. .

басано́ва

(парт. bossa nova = новае захапленне)

1) лацінаамерыканскі танцавальны рытм, які лёг у аснову многіх музычных твораў;

2) парны бальны танец, падобны на самбу 3.

басе́йн

(фр. bassin)

1) штучны вадаём;

2) тэрыторыя, якая ахоплівае мора, возера, раку разам з прытокамі;

3) месца залягання горных парод (напр. Данецкі вугальны б.).

басетго́рн

(ням. Bassethom)

альтавая разнавіднасць кларнета.

баска́к

(цюрк. baskak)

прадстаўнік ханскай улады і зборшчык даніны ў падначаленых народаў у перыяд татара-мангольскага нашэсця.

баскерві́ль

(англ. baskerville, ад J. Baskerville = прозвішча англ. друкара 18 ст.)

друкарскі шрыфт выразнага малюнку, які выкарыстоўваецца пераважна для кніжнага набору.

баске́т

(фр. bosquet, ад іт. boschetto = лясок, гаёк)

група роўна падстрыжаных дрэў ці кустоў, якія высаджаны ў парку, садзе або на іх межах.

баскетбо́л

(англ. basket-ball, ад basket = кошык + ball = мяч)

спартыўная камандная гульня з мячом, які закідаюць рукамі ў падвешанае кольца з сеткай.

ба́сма

(цюрк. basma)

раслінная фарба для валасоў.

басма́

(цюрк. basma)

1) пласцінка з партрэтам хана, якая ў час татара-мангольскага нашэсця выдавалася як вярыцельная грамата;

2) тонкія лісты з золата, серабра або медзі з выціснутымі малюнкамі, якія даўней выкарыстоўваліся як упрыгожанні.