банкру́цтва

(фр. banqueroute < іт. bancarotta, ад banco = лаўка + rotto = зламаны)

1) страта даўгавой плацежаздольнасці ў сувязі з разарэннем даўжніка;

2) перан. правал у ідэйнай, палітычнай дзейнасці якой-н. асобы або арганізацыі.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)