Verbum

атарне́й-генера́л

(ад атарней + генерал)

адна з вышэйшых службовых асоб юстыцыі ў Англіі, ЗША.

атарэ́я

(ад гр. us, otos = вуха + rhoia = цячэнне, выцяканне)

гноецячэнне з вуха, сімптом сярэдняга і вонкавага атытаў.

атасклеро́з

(н.-лац. otosclerosis, ад гр. us, otos = вуха + sclerosis = зацвярдзенне)

хранічная хвароба ўнутранага вуха ў чалавека і жывёл, якая прыводзіць да глухаты.

атаско́п

(ад гр. us, otos = вуха + -скоп)

медыцынскі інструмент для даследавання вуха; вушное люстэрка.

атато́шка

(ад гр. us, otos = вуха + topos = месца)

здольнасць вызначаць месцазнаходжанне крыніцы гуку пры аднолькавым слыху абодвума вушамі.

атафо́н

(ад гр. us, otos = вуха + =фон)

апарат для узмацнення слыху ў людзей, якія недачуваюць; слыхавая трубка.

аташэ́

(фр. attaché)

спецыяліст-кансультант у якой-н. галіне пры пасольстве (напр. ваенны а., гандлёвы а.).

атла́нт

(гр. Atlas, -antos = імя міфічнага героя Атланта, якога багі прымусілі трымаць на плячах неба)

1) мужчынская статуя, якая падтрымлівае перакрыцце будынка, порціка;

2) першы шыйны пазванок у земнаводных, паўзуноў, птушак і млекакормячых.

атла́нтрап

(ад лац. Atlas = назва гор у Афрыцы + -антрап)

выкапнёвы чалавек, які вызначаецца як від роду пітэкантрапаў.

атланты́зм

(ад лац. Mare Atlanticum = Атлантычны акіян)

ідэалогія і палітыка цеснага супрацоўніцтва і саюзу краін Зах. Еўропы, ЗША і Канады (што прымыкаюць да Атлантычнага акіяна); найбольш поўнае адлюстраванне знайшла ў дзейнасці Арганізацыі паўночнаатлантычнага дагавору (НАТО).