Verbum

бастава́ць

(рус. бастовать, ад іт. basta = даволі)

арганізавана спыняць работу, патрабуючы ад прадпрымальнікаў або ўрада задавальнення эканамічных ці палітычных патрабаванняў.

бастана́да

(ісп. bastonada)

пакаранне ўдарамі кіем па пятах і спіне, якое прымянялася даўней у некаторых краінах.

баста́рд

(с.-лац. bastardus)

1) гібрыд ад міжвідавых і міжродавых скрыжоўванняў жывёл;

2) пазашлюбны сын знатнай асобы (караля, герцага) у сярэдневяковай Зах. Еўропе.

бастнезі́т

(ад ням. Bastnez = назва мясцовасці ў Швейцарыі)

мінерал класа карбанатаў жоўтага, шэрага, карычневага колеру або бясколерны са шкляным бляскам.

басто́н

(англ. Boston = назва горада ў ЗША)

1) высакаякасная тонкая баваўняная тканіна для касцюмаў;

2) танец павольнага тэмпу;

3) карцёжная гульня.

бастр

(ням. Baster)

жоўты цукровы пясок нізкай якасці, які звычайна вяртаюць на перапрацоўку.

бастыён

(фр. bastion)

пяцівугольнае ўмацаванне ў выглядзе выступу сцяны ў даўнейшых крэпасцях для вядзення бакавога агню.

басты́лія

(фр. Bastille, ад ст.фр. bastir = будаваць)

1) умацаваны замак у перыяд сярэдневякоўя;

2) крэпасць і адначасова турма ў Парыжы 14—18 ст.; як сімвал абсалютызму была 14 ліпеня 1789 г. ўзята штурмам народам, што з’явілася пачаткам Французскай рэвалюцыі 1789—1794 гг.

бастэ́я

(іт. bastea)

паўкруглае каменнае збудаванне для абстрэлу падыходаў да крэпасці.

басурма́н

(цюрк. busurman, ад musulman = мусульманін)

1) уст. чалавек іншай веры, іншаземец;

2) лаянк. несумленны чалавек.