баста́рд

(с.-лац. bastardus)

1) гібрыд ад міжвідавых і міжродавых скрыжоўванняў жывёл;

2) пазашлюбны сын знатнай асобы (караля, герцага) у сярэдневяковай Зах. Еўропе.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)