Verbum

лаксадро́ма

(ад гр. loksos = крывы + dromos = бег)

лінія на паверхні Зямлі, якая перасякае ўсе мерыдыяны пад пастаянным вуглом (мае значэнне для навігацыі 1).

лакта-

(лац. lac, -ctis = малако)

першая састаўная частка складаных слоў, што выражае паняцце «які адносіцца да малака».

лактаальбумі́ны

(ад лакта + альбумін)

простыя прыродныя бялкі (альбуміны), якія змяшчаюцца ў малацэ.

лактабацылі́н

(ад лакта- + бацыла)

1) грыбок, здольны акісляць малако, надаючы яму лячэбныя ўласцівасці;

2) сыракваша, прыгатаваная заквашваннем малака такім грыбком.

лактабацы́лы

(н.-лац. lactobacillus)

малочна-кіслыя бактэрыі; пашыраны паўсюдна на раслінах, малочных прадуктах, у кішачным тракце жывёл і чалавека.

лактаглабулі́ны

(ад лакта + глабулін)

жывёльныя бялкі (глабуліны), якія змяшчаюцца ў малацэ і складаюць 95% бялкоў сыроваткі.

лакта́мы

[ад лакта- + ам(іны)]

цыклічныя аміды амінакарбонавых кіслот, выкарыстоўваюцца для атрымання палімераў.

лактаско́п

(ад лакта- + -скоп)

прыбор для вызначэння колькасці тлушчу ў малацэ.

лактатдэгідрагена́за

(ад лактаты + дэгідрагеназа)

фермент, які выклікае ў арганізме чалавека і жывёл акісленне малочнай кіслаты.

лакта́ты

(ад лац. lac, -ctis = малако)

солі малочнай кіслаты.