Verbum

курза́ла, курза́л

(ням. Kursaal)

памяшканне для сходаў, канцэртаў і г.д. на курортах.

курку́ма

(н.-лац. curcuma, ад ар. kurkum)

травяністая расліна сям. імбірных, пашыраная ў Індыі і на поўдні Кітая, з карэння якой здабываюць жоўтую фарбу; выкарыстоўваецца як харчовая і лекавая.

куро́к

(польск. kurek)

частка ўдарнага механізма ў ручной агнястрэльнай зброі.

куро́рт

(ням. Kurort, ад Kur = лячэнне + Ort = месца)

мясцовасць з прыроднымі лекавымі сродкамі (мінеральнымі крыніцамі, гразямі і інш.), прыгодная для пабудовы санаторыяў, дамоў адпачынку і інш.

курс

(лац. cursus = ход, цячэнне)

1) напрамак руху, шлях (карабля, самалёта і інш.);

2) кірунак у палітыцы, грамадскай і інш. дзейнасці;

3) цана, па якой прадаюцца каштоўныя паперы (аблігацыі, вэксалі і інш.);

4) аб’ём якога-н. навучання (напр. к. сярэдняй школы);

5) год навучання ў вьппэйшай або сярэдняй спецыяльнай навучальнай установе;

6) сістэматычны выклад якой-н. навуковай дысцыпліны, а таксама падручнік з такім выкладам (напр. к. фізікі).

курсі́раваць

(лац. cursare = бегаць)

рабіць рэгулярныя паездкі па пэўным маршруце (пра транспарт).

курсі́ў

[фр. cursive, ад с.-лац. cursiva (littera) = скорапіс]

друкарскі шрыфт з нахілам, падобны на рукапісны.

курсо́граф

(ад курс + -граф)

навігацыйны прыбор для аўтаматычнага запісу курсу карабля.

курсо́рны

(лац. cursorius = беглы)

паспешны;

к-ае чытанне — хуткае чытанне тэксту без падрабязнага яго разгляду (параўн. статарны).

ку́рта

(польск. kurta, ад венг. kurta = сабака)

бясхвосты або караткахвосты сабака.