Verbum

культурка́мпф

(ням. Kulturkampf = барацьба за кулыуру)

назва мерапрыемстваў ураду О. Бісмарка ў Германіі ў 70-х гг. 19 ст., праведзеных пад выглядам «барацьбы за культуру» супраць каталіцкай царквы.

культуро́лаг

(ад культура + -лаг)

спецыяліст у галіне культуралогіі.

культуртрэ́гер

(ням. Kulturträger)

іранічная назва каланізатара, які эксплуатуе насельніцтва заняволеных краін пад выглядам пашырэння культуры.

культуры́зм

(фр. culturisme)

сістэма фізічных практыкаванняў, пераважна сілавых, якія павінны развіваць мускулатуру, садзейнічаць фарміраванню прыгожай фігуры і паставы, а таксама занятак такімі практыкаваннямі.

культывава́ць

(фр. cultiver, ад п.-лац. cultivare = апрацоўваць)

1) разводзіць, вырошчваць (напр. к. лён);

2) праводзіць культывацыю;

3) садзейнічаць развіццю чаго-н. (напр. к. новыя тэхнічныя метады).

культыва́р

(англ. cultivar, ад cultivated variety = культурная разнавіднасць)

сукупнасць раслін з гаспадарчымі карыснымі прыкметамі, што перадаюцца ў спадчыну пры палавым або вегетатыўным размнажэнні.

культыва́тар

(фр. cultivateur, ад п.-лац. cultivare = апрацоўваць)

сельскагаспадарчая прылада для перадпасяўной апрацоўкі глебы і догляду пасеваў (рыхлення глебы, знішчэння пустазелля і інш.).

культыва́цыя

(п.-лац. cultivatio)

апрацоўка глебы культыватарам.

культы́зм

(фр. cultisme, ад лац. cultus = аздоблены)

тое, што і гангарызм.

ку́ля

(польск. kula, ад с.-в.-ням. küle)

галаўная частка баявога патрона стралковай, паляўнічай і спартыўнай зброі (напр. бранябойная к.).