Verbum

-андрыя

(гр. andreios = мужчынскі)

другая састаўная частка складаных слоў, якая паказвае на адносіны да мужчыны або мужчынскага полу.

андрэі́ды

(н.-лац. andreaeidae)

падклас лістасцябловых імхоў; пашыраны па ўсім зямным шары, прадстаўлены адзіным родам андрэя.

андрэ́я

(н.-лац. andreaea)

лістасцябловы мох падкласа андрэідаў, які трапляецца на камянях у лясах.

андуля́тар

(фр. ondulateur, ад лац. unda = хваля)

тэлеграфны прыёмны апарат, які робіць бесперапынны запіс сігналаў на папяровай стужцы.

андуля́цыя

(фр. ondulation, ад лац. unda = хваля)

завіўка валасоў, наданне ім хвалістага выгляду.

андэзі́н

(ад лац. Andes = Анды, горы ў Паўд. Амерыцы)

мінерал класа сілікатаў белага або шараватага колеру са шкляным бляскам; выкарыстоўваецца для вытворчасці кіслотатрывалых керамічных вырабаў.

андэзі́т

(ням. Andesit, ад лац. Andes = Анды, горы ў Паўд. Амерыцы)

горная парода цёмна-шэрага, бурага або чорнага колеру, якая складаецца з андэзіну, аўгіту і іншых мінералаў, а таксама шкла; выкарыстоўваецца як будаўнічы і кіслотатрывалы матэрыял.

андэзі́т-дацы́т

(ад андэзіт + дацыт)

вулканічная горная парода, пераходная ад андэзіту да дацыту, эфузіўны аналаг дыярыту.

андэргра́унд

(англ. underground = метрапалітэн; падполле)

падпольны, нелегальны рух у палітыцы, мастацтве.

андэрра́йтынг

(англ. underwriting)

1) размяшчэнне каштоўных папер па публічнай падпісцы праз пасрэднікаў, функцыі якіх звычайна выкопваюць інвестыцыйныя банкі;

2) падпіска на акцыі;

3) прыём нерухомасці на страхаванне.