Verbum

альфо́ль

[ад ал(юміній) + фоль(га)]

алюмініевая фольга, якая выкарыстоўваецца як цеплаізаляцыйны матэрыял.

альфо́нс

(фр. Alphonse = імя героя камедыі А. Дзюма «Масье Альфонс»)

мужчына, які знаходзіцца на забеспячэнні каханкі.

альфрэ́ска

(іт. al fresco = пасвежаму)

насценны жывапіс па сырым тынку.

алья́нс

(фр. alliance)

1) саюз, аб’яднанне дзяржаў або арганізацый на аснове дагаворных абавязацельстваў (напр. міжнародны кааператыўны а.);

2) шлюбны саюз.

алья́с

(с.-лац. aloes, ад гр. aloe)

тое, што і алоэ.

алю́вій

(лац. alluvio = нанос)

адклады, якія ўтварыліся з рачных наносаў.

алю́зія

(лац. allusio = жарт, намёк)

стылістычны прыём, калі падзея, якая апісваецца або адбываецца, суадносіцца намёкам з вядомым гістарычным, міфалагічным, літаратурным фактам, напр. цяжкія да знясілення, але марныя намаганні каго-н. характарызуюцца выразам «Сізіфава праца».

алюмаге́ль

(ад лац. alumen = галун + гелі)

порыстая белая маса, што ўяўляе сабой вокіс алюмінію, адсарбент.

алюмагідры́ды

[ад алюм(іній) + гідрыд]

хімічныя злучэнні, у склад якіх уваходзіць алюміній; выкарыстоўваюцца ў арганічным сінтэзе для гідрыравання.

алюмасіліка́ты

[ад алюм(іній) + сілікаты]

пародаўтваральныя мінералы, крэменязёмістыя злучэнні з вялікай колькасцю алюмінію, напр. палявыя шпаты, слюды, мінералы глін.