Verbum

альпака́

(ісп. alpaca, ад перуан. alpako)

1) свойская бязрогая млекакормячыя жывёла сям. вярблюдавых, якую разводзяць у высакагорных раёнах Перу і Балівіі;

2) лёгкая тканіна з воўны гэтай жывёлы.

альпа́ры

(іт. al pari = нароўні)

адпаведнасць біржавой (рыначнай) і намінальнай вартасці каштоўнай паперы.

альпеншто́к

(ням. Alpenstock)

палка з вострым стальным наканечнікам, якой карыстаюцца пры ўзыходжанні на высокія горы, леднікі.

альпі́дый

(н.-лац. olpidium)

ніжэйшы грыб сям. альпідыевых, які развіваецца на расадзе капусты, лёне, агурках, памідорах, салаце і іншых раслінах.

альпіна́рый

(ад лац. alpinus = алыпійскі)

участак саду або парку ў выглядзе штучнай камяністай горкі, засаджанай высакагорнай расліннасцю.

альпіні́зм

(ад лац. alpinus = алыіійскі)

узыходжанне на цяжкадаступныя горныя вяршыні, леднікі са спартыўнай або пазнавальнай мэтай; высакагорны турызм.

альпіні́ст

(ад лац. alpinus = альпійскі)

спартсмен, які займаецца альпінізмам.

альпінія́да

(ад лац. alpinus = альпійскі)

масавыя спартыўныя мерапрыемствы па альпінізме.

альсе́ка

(іт. al secco = па-сухому)

насценны жывапіс па сухім тынку.

альт

(іт. alto, ад лац. altus = высокі)

1) нізкі дзіцячы або жаночы голас, а таксама спявак (спявачка) з такім голасам;

2) смычковы інструмент, сярэдні паміж скрыпкай і віяланчэллю;

3) другая па вышыні партыя шматгалосага музычнага твора.