Verbum

банке́т​²

(фр. banguette)

1) невысокі земляны насып для засцярогі чыгункі або гідратэхнічнага збудавання ад размывання вадой;

2) невысокі насып каля ўмацаванага вала для зручнасці стральбы з вінтовак;

3) пляцоўка на судне для размяшчэння компасаў, дальнамераў і інш.

банкі́р

(фр. banquier, ад іт. banchiere)

буйны акцыянер або ўладальнік банка.

банкно́ты

(англ. banknotes)

папяровыя грошы, якія ўжываюцца замест металічных і павінны забяспечвацца золатам і іншымі каштоўнымі металамі.

банкру́т

(фр. banqueroute = банкруцтва < іт. bancarotta, ад banco = лаўка + rotto = зламаны)

1) збяднелы неплацежаздольны даўжнік (асоба, прадпрыемства, арганізацыя);

2) перан. чалавек, які пацярпеў крах у сваёй дзейнасці або поўную няўдачу ў асабістым жыцці.

банкру́цтва

(фр. banqueroute < іт. bancarotta, ад banco = лаўка + rotto = зламаны)

1) страта даўгавой плацежаздольнасці ў сувязі з разарэннем даўжніка;

2) перан. правал у ідэйнай, палітычнай дзейнасці якой-н. асобы або арганізацыі.

бант

(польск. bant, ад ням. Band)

звязка са стужкі ў выглядзе вузла і дзвюх свабодна выпушчаных петляў.

банто́н

(фр. bon ton = добры тон, добрыя манеры)

свецкая пачцівасць, далікатнасць у абыходжанні.

ба́нтэнг бантэ́нг

(англ. banteng, ад малайск. banteng)

парнакапытная жывёла сям. пустарогіх, якая водзіцца ў лясах паўвострава Індакітай і на астравах Малайскага архіпелага; дзікі бык.

банья́н

(хіндзі banijā)

дрэва сям. тутавых са шматлікім паветраным карэннем, пашыранае ў Індыі; фікус бенгальскі.

бапты́зм

(ад гр. baptizo = хрышчу)

рэлігійная плынь у хрысціянстве, якая прапаведуе хрышчэнне ў сталым узросце і адмаўляе некаторыя абрады і догматы хрысціянскай царквы.