Verbum

анёл

(польск. anioł, ад грэч. angelos = пасланец)

1) пасланец бога, якога вернікі ўяўляюць у выглядзе юнака з крыламі;

2) перан. асоба як увасабленне чаго-н. станоўчага, ідэальнага.

анжамбема́н

(фр. enjambement)

паэтычны прыём, пры якім фраза, пачатая ў адным вершаваным радку, заканчваецца ў наступным.

аніге́на

(н.-лац. onygena)

сумчаты грыб сям. анігенавых, які развіваецца на рагах і капытах буйной рагатай жывёлы, коней, авечак, пер’і птушак, выклікае гідроліз рагавога рэчыва.

анігіля́цыя

(лац. annihilatio = знішчэнне)

ператварэнне элементарных часціц і антычасціц пры сутыкненні ў іншыя часціцы, напр. пратона і антыпратона ў некалькі мезонаў або электрона і пазітрона ў два фатоны.

аніён

(гр. anion = які ідзе ўверх)

адмоўна зараджаны іон, які ў час электролізу рухаецца да анода.

аніза-

(гр. anisos = неаднолькавы)

першая састаўная частка складаных слоў, якая выражае паняцце «неаднолькавы».

анізагаме́ты

(ад аніза- + гаметы)

гаметы, якія адрозніваюцца па форме, велічыні і паводзінах пры капуляцыі.

анізага́мія

(ад аніза- + -аямія)

палавы працэс, пры якім адбываецца зліццё анізагамет.

анізакары́я

(ад аніза- + kore = зрэнка)

розная велічыня зрэнак у асоб з захворваннем галаўнога і спіннога мозгу.

анізамеры́я

(ад аніза- + -мерыя)

неаднолькавасць уласцівасцей адноўленых органаў, клетак, частак клетак.