Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

ПрадмоваСкарачэнніКніга ў PDF/DjVu

піяса́ва

(парт. piasava, з індз.)

валакно з лістоў некаторых трапічных пальмаў, якое выкарыстоўваецца для вырабу вяровак.

піяса́льпінкс

(ад гр. pyon = гной + salpinks = труба)

скапленне гною ў матачнай трубе ў выніку пранікнення ў яе ўзбуджальнікаў гнойнай інфекцыі.

пія́стр

(іт. piastra = плітка)

1) старажытная грашовая адзінка рознай вартасці ў Іспаніі, Партугаліі;

2) дробная грашовая адзінка і манета ў Турцыі, Егіпце, Сірыі, Іардане, Ліване, Судане і некаторых іншых краінах.

піято́ракс

(ад гр. pyon = гной + thoraks = грудзі)

скапленне гною ў плеўральнай поласці ў выніку ўскладнення гнойных працэсаў у лёгкіх або паддыяфрагмальнай прасторы.

пі-мезо́ны

(ад гр. pi = назва шаснаццатай літары грэчаскага алфавіта + мезоны)

тры разнавіднасці нестабільных элементарных часцінак, з якіх дзве (пі-плюс-мезон і пі-мінус-мезон) электрычна заражаныя, а трэцяя (пі-нуль-мезон) электрычна нейтральная.