Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

ПрадмоваСкарачэнніКніга ў PDF/DjVu

антыферме́нты

(ад анты- + ферменты)

рэчывы бялковага паходжання, якія прыгнечваюць у арганізме актыўнасць ферментаў.

антыфо́н

(гр. antiphonos = які гучыць у адказ)

спеў, які выконваюць па чарзе два хоры або саліст і хор.

антыфо́ны

(ад анты- + -фон)

навушнікі, прызначаныя для засцярогі арганізма ад дзеяння моцнага шуму.

антыфра́зіс

(гр. antiphrasis)

стылістычная фігура, якая заключаецца ў выкарыстанні слова ці выразу ў процілеглым, звычайна іранічным, значэнні.

антыфры́зы

(англ. antifreeze)

водныя растворы некаторых рэчываў, якія не замярзаюць пры нізкіх тэмпературах.

антыфрыкцы́йны

(ад анты- + фрыкцыйны)

які вызначаецца нізкім каэфіцыентам трэння (напр. такія матэрыялы, як бабіты, бронза).

антыфунгі́н

(ад анты- + лац. ftmgus = грыб)

рэчыва, якое перашкаджае развіццю грыбка ў драўляных дэталях збудаванняў.

антыхло́р

(ад анты- + хлор)

хімічнае злучэнне, трыясульфат натрыю, які здольны затрымліваць хлор; выкарыстоўваецца ў фатаграфіі.

анты́хрыст

(гр. Antichristos)

1) галоўны праціўнік Хрыста, які павінен з’явіцца перад канцом свету;

2) перан. злы, непачцівы чалавек.

антыцыкло́н

(ад анты- + цыклон)

зона з высокім атмасферным ціскам, якая характарызуецца ясным, сонечным надвор’ем.