Verbum

гемадынамо́метр

(ад гема + дынамометр)

апарат для вызначэння крывянога ціску.

гемадыя́ліз

(ад гема- + дыяліз)

метад ачышчэння крыві пры захворванні нырак апаратам штучнай ныркі.

гемалізі́ны

(ад гемоліз)

рэчывы, якія выклікаюць гемоліз (напр. сапаніны).

гемалі́мфа

(ад гема- + лімфа)

вадкасць, якая цыркулюе ў сасудах і міжклетачных прасторах жывёл з незамкнутай крывяноснай сістэмай (членістаногіх, малюскаў) і пераносіць у арганізме кісларод, вуглекіслату, пажыўныя рэчывы і прадукты выдзялення.

гемаліты́чны

(ад гема- + гр. lysis = распад, растварэнне)

звязаны са з’явай гемолізу (напр. г-ыя атруты, г-ая хвароба нованароджаных).

гемало́гія

(ад гема- + -логія)

навука аб каштоўных і вырабных камянях.

гемангіёма

(ад гем + ангіёма)

дабраякасная пухліна, якая развіваецца з крывяносных сасудаў.

гема́нтус

(н.-лац. haemanthus)

цыбульная травяністая расліна сям. амарылісавых з падоўжаным лісцем і белымі кветкамі ў суквеццях, пашыраная ў тропіках і субтропіках Афрыкі; на Беларусі вырошчваецца як дэкаратыўная.

геманхо́з

(ад гемонхус)

глісная хвароба, якую выклікае гемонхус.

гемапаразі́ты

(ад гема- + паразіты)

тое, што і гематазоі.