Verbum

анелі́ды

(ад лац. annelus = кольца + гр. eidos = выгляд)

кольчатыя чэрві, пашыраныя ў грунце, морах і прэсных водах зямнога шара.

анема-

(гр. anemos = вецер)

першая састаўная частка складаных слоў, якая па значэнню адпавядае слову «вецер».

анемага́м

(ад анема- + гр. gamos = шлюб)

расліна, якая апыляецца пры дапамозе ветру.

анема́гамія

(ад анема- + -гамія)

тое, што і анемафілія.

анемакліно́граф

(ад анема + гр. klino = нахіляю + -граф)

самапісная прылада для вымярэння нахілу ветру да гарызантальнай плоскасці.

анемаме́трыя

(ад анема- + -метрыя)

раздзел практычнай метэаралогіі, які займаецца вымярэннем хуткасці ветру.

анемарумбо́граф

(ад анема- + англ. rhumb = вугал + -граф)

тое, што і анемограф.

анемарумбо́метр

(ад анема- + румб + -метр)

тое, што і анемометр.

анемаско́п

(ад анема- + -скоп)

прыбор, які паказвае наяўнасць ветру пэўнага напрамку.

анемафілі́я

(ад анема- + -філія)

прыстасаванасць кветак раслін да апылення пры дапамозе ветру.