Verbum

пі́нка

(гал. pink)

невялікае двухмачтавае парусна-маторнае судна ў Галандыі, Даніі, Швецыі для рыбалоўства і перавозкі грузаў.

піно́ль

(ням. Pinole)

дэталь металарэзнага станка, прызначаная для замацавання рэжучага інструмента або падтрымання вырабу.

пі́нта

(англ. pint)

мера вадкасцей і сыпкіх рэчываў у Англіі (роўная 0,568 л), ЗША, (роўная 0,473 л), і некаторых іншых краінах.

пі́нулы

(лац. pinnula = перца)

членістыя прыдаткі на праменях марскіх лілій.

пінцга́ў

(ад ням. Pinzgau = назва мясцовасці ў Аўстрыйскіх Альпах)

парода буйной рагатай жывёлы малочна-мясной прадуктыўнасці, выведзеная ў Аўстрыі.

пінцыро́ўка

(ад ням. pinzieren = адразаць канец)

зразанне вяршка маладога парастка з мэтай затрымкі росту адных парасткаў і паскарэння росту другіх, што неабходна для рэгуліроўкі пладанашэння.

пінцэ́т

(фр. pincette)

спружынныя шчыпчыкі для брання вельмі дробных прадметаў; выкарыстоўваецца ў медыцыне, гадзіннікавай справе і інш.

пі́нчэр

(ням. Pinscher)

парода сабак з кароткай шэрсцю і доўгімі вушамі, выведзеная ў 19 ст. у Германіі.

пінч-эфе́кт

(ад англ. pinch = сцісканне + эфект)

фіз. сцісканне плазмы, праз якую цячэ электрычны ток, магнітным полем, што ўтвараецца самім токам.