Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

Прадмова ∙ Скарачэнні ∙ Кніга ў PDF/DjVu
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
абвгдежзійклмнопрстуўфхцшэ- 
агдеёжікостуфхцчшэ

андрагі́нія

(гр. androgynos = двухполы)

наяўнасць у асобіны аднаго полу прымет другога полу; прыватны выпадак андрагініі — гермафрадытызм.

андраго́гіка

(ад андра- + гр. agoge = выхаванне)

раздзел педагогікі, які вывучае пытанні стымулявання працэсаў выхавання дарослых людзей.

андрады́т

(ад парт. d’Andrad = прозвішча парт. мінералога)

мінерал класа сілікатаў, вапняковажалезісты гранат​2 зеленаватага або чорнага колеру.

андракефалі́зм

(ад андра- + гр. kephale = галава)

стварэнне вобразаў міфічных істот з целам звера і галавой чалавека (сфінкс, кентаўр, сірэна) у мастацтве старажытнага Егіпта, Асірыі, Індыі, Кітая і сярэдневяковай Еўропы.

андрало́гія

(ад андра- + -логія)

раздзел уралогіі, які вывучае хваробы мужчынскіх мачавых і палавых органаў.

андраме́да

(н.-лац. andromeda, ад гр. Andromede = паводле старажытнагрэчаскай міфалогіі дачка цара Эфіопіі Кефея, прынесеная ў ахвяру марскому страшыдлу і вызваленая Персеем)

нізкая вечназялёная кустовая расліна сям. верасовых, пашыраная ў лясной і тундравай зонах.

андрастэро́н

(ад андра- + гр. stereos = цвёрды)

рэчыва, якое выдзяляецца з мачой і мае біялагічнае дзеянне мужчынскага палавога гармону.

андрафо́бія

(ад андра- + -фобія)

нянавісць да мужчын.

андрацэ́й

(ад андра- + гр. oikia = дом)

сукупнасць тычынак кветкі.

андро́іды

(ад андра- + -оід)

аўтаматычныя рухомыя фігуры, якія могуць выконваць рухі, уласцівыя чалавеку.