Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

ПрадмоваСкарачэнніКніга ў PDF/DjVu

антымутаге́ны

(ад анты- + мутагены)

хімічныя і фізічныя агенты, якія паніжаюць частату мутацый.

антынацыяна́льны

(ад анты- + нацыянальны)

накіраваны супраць нацыянальнага, варожы інтарэсам нацыі.

антынейтро́н

(ад анты- + нейтрон)

электрычна нейтральная элементарная часціца, якая з’яўляецца антычасціцай у адносінах да нейтрона.

антынейтры́на

(ад анты- + нейтрына)

электрычна нейтральная элементарная часціца, якая з’яўляецца антычасціцай у адносінах да нейтрына.

антыно́мія

(гр. antinomia)

супярэчнасць паміж двума суджэннямі, якія ўзаемна выключаюць адно аднаго і ў той жа час прызнаюцца аднолькава правільнымі.

антыпа́па

(ад анты- + папа)

рымскі папа, не прызнаны каталіцкай царквой.

антыпаса́ты

(ад анты- + пасаты)

пастаянныя вятры ў высокіх слаях атмасферы ў трапічных шыротах, якія дзьмуць над пасатамі ў процілеглым напрамку.

антыпата́рыі

(н.-лац. antipatharia)

атрад класа каралавых паліпаў тыпу кішачнаполасцевых, якія насяляюць невялікія глыбіні ў трапічных і субтрапічных морах.

антыпаты́чны

(ад антыпатыя)

непрыемны, агідны, які выклікае антыпатыю (проціл. сімпатычны 1).

антыпа́тыя

(гр. antipatheia)

пачуццё непрыязнасці, недружалюбнасці, агіды (проціл. сімпатыя).