Verbum

антыклі́макс

(ад анты- + клімакс 2)

стылістычная фігура, размяшчэнне слоў ці выразаў у парадку аслаблення эмацыянальнага і сэнсавага зместу; від градацыі 2.

антыкліна́ль

(ад анты- + гр. klino = выгшаю)

складка пластоў горных парод, павернутая пукатасцю ўгару, у ядры якой знаходзяцца больш старажытныя пласты, чым на крылах.

антыкліно́рый

(н.-лац. anticlinorium, ад гр. anti = супраць + klino = выгінаю + oros = гара)

буйны і складаны выгін складкаватых тоўшчаў горных парод, які ў цэлым мае антыклінальную форму.

антылагары́фм

(ад анты- + лагарыфм)

лік, які мае дадзены лагарыфм, напр. лік В ёсць антылагарыфм ліку А, калі log В = А.

антылагі́зм

(ад анты- + гр. logos = розум)

формула логікі, якая адлюстроўвае несумяшчальнасць пасылак катэгарычнага сілагізму з адмаўленнем яго заключэння.

антылепто́ны

(ад анты- + лептоны)

элементарныя часціцы, якія з’яўляюцца антычасціцамі ў адносінах да лептонаў.

антыло́па

(фр. antilope, ад с.-гр. antholops)

жвачная парнакапытная жывёла сям. пустарогіх, якая пашырана пераважна ў Афрыцы і Паўд. Азіі.

антымагні́тны

(ад анты- + магніт)

які не паддаецца ўздзеянню магніту (напр. а. гадзіннік).

антыманапалісты́чны

(ад анты- + манаполія)

накіраваны супраць манаполій.

антыманархі́чны

(ад анты- + манархія)

накіраваны супраць манархіі, манархізму.