Verbum

клінацэфа́лія

(ад гр. kline = ложа + -цэфалія)

форма галавы з седлападобным паглыбленнем у вобласці цемені.

клі́ніка

(гр. klinike = лячэнне)

лячэбная ўстанова, дзе акрамя лячэння хворых праводзіцца навукова-даследчая і вучэбна-выкладчыцкая работа.

клініцы́ст

(ад клініка)

урач, які працуе ў клініцы.

клі́нкер​¹

(ням. Klinker)

надта моцная цэгла, у якую не пранікае вільгаць; выкарыстоўваецца для машчэння дарог, падлогі ў прамысловых будынках і інш.;

2) абпаленая да спякання цэментная сыравіна ў выглядзе цвёрдых кускоў.

клі́нкер​²

(англ. clinker)

вузкі доўгі човен для акадэмічнага спартыўнага веславання.

клінке́т

(гал. klinket = засланка)

клінавы кран для трубаправодаў на судне.

кліно́метр

(ад гр. klino = нахіляю + -метр)

прыбор для вымярэння нахілу адхонаў насыпу, крэну судна.

клінч

(англ. clinch = заціск)

узаемнае захопліванне баксёраў у працэсе бою, што з’яўляецца парушэннем правіл.

кліп

(англ. clip = стрыгчы, рабіць выразкі)

кароткі музычны нумар, зняты на відэаплёнку часта на фоне дэкарацыі, ландшафту, вуліцы.

клі́па

(шв. klippa = абразаць нажніцамі)

манета, чаканеная круглым штэмпелем на металічных чатырох-, шасці- і васьмівугольных пласцінах.