Verbum

клуазанне́

(ад фр. cloison = перагародка)

перагародачная эмаль.

клуа́тр

(фр. cloître, ад лац. claustrum = закрытае месца, манастыр)

крытая галерэя, якая акружае прамавугольны двор манастыра або вялікай царквы ў раманскай і гатычнай архітэктуры.

клуб

(англ. club)

грамадская арганізацыя, якая праводзіць культурна-асветную, спартыўную і інш. работу ў населеным пункце, на прадпрыемстве, а таксама памяшканне такой арганізацыі.

клубіе́на

(н.-лац. clubiona)

павук сям. клубіянідаў, які жыве на адкрытых месцах, на нізкіх раслінах, паверхні глебы.

клубіяні́ды

(н.-лац. clubionidae)

сямейства павукоў бледна-жаўтаватай, жоўта-зялёнай ці светла-карычневай афарбоўкі, якое ў сусветнай фауне налічвае каля 1,5 тысяч відаў; жывуць у скручаным лісці, у траве, пад карой, у імху, лясным подсціле або пад камянямі.

клу́мба

(ад англ. clump = група дрэў)

невялікая фігурная града для кветак, прыўзнятая над узроўнем дарожак і газонаў.

клумпако́іс

(літ. klumpakojis, ад klumpe = драўляны абутак + kója = нага)

старадаўні літоўскі народны парны танец.

клу́нак

(польск. tłumok)

рэчы, звязаныя ў кавалак матэрыі, посцілку, хустку.

клу́ня

(літ. klúonas)

гаспадарчы будынак для захоўвання і малацьбы збажыны; гумно.

клуп

(ням. Kluppe)

інструмент для ручной нарэзкі разьбы на металічных вырабах.