Verbum

кура́й

(цюрк. kuraj)

башкірскі і татарскі духавы музычны інструмент тыпу флейты.

кура́нта

(іт. couranta)

урачысты прыдворны танец 16—17 ст., які быў вядомы ў многіх еўрапейскіх краінах.

кура́нты

(фр. courante = бягучы)

вежавы або насценны гадзіннік з музыкай, а таксама музычны механізм у такім гадзінніку.

курартало́гія

(ад курорт + -логія)

раздзел медыцыны, які вывучае лекавыя ўласцівасці прыроды, іх уплыў на арганізм і выкарыстанне з лячэбна-прафілактычнай мэтай.

курарэ́

(індз. kurara)

атрутнае рэчыва з карэння і маладых парасткаў некаторых паўднёваамерыканскіх раслін; выкарыстоўваецца ў медыцыне.

ку́рас

(гр. kuros)

статуя юнака-атлета ў мастацтве старажытнагрэчаскай архаікі.

кура́тар

(лац. curator = апякун)

асоба, якой даручана кіраўніцтва, нагляд за кім-н., чым-н. (напр. к. групы);

2) студэнт у клініцы, які назірае за хворым (гл. курацыя 2).

кура́цыя

(лац. curatio)

1) лячэнне, догляд хворага;

2) студэнцкая практыка з наступным складаннем гісторыі хваробы і дакладам выкладчыку.

курбе́т

(фр. courbette)

1) скачок з падагнутымі пярэднімі нагамі, які выконвае верхавы конь;

2) від акрабатычнага скачка;

3) перан. нечаканая выхадка, дзіўны ўчынак.

курвату́ра

(лац. curvatura = крывізна)

ледзь прыкметная крывізна прамалінейных частак будынка, якая выкарыстоўваецца для ліквідацыі аптычных скажэнняў і для ўзмацнення пластычнай выразнасці архітэктуры.