zúfahren
* vi (s)
1) (auf A) пад’язджа́ць (да чаго-н.)
2) (auf j-n) разм. накі́двацца (на каго-н.)
Zúfahrt
f -, -en пад’е́зд (да будынку)
Zúfahrtsstraße
f -, -n по́дступ, падыхо́д, пад’язны́ шлях
Zúfahrtsweg
m -(e)s, -e по́дступ, падыхо́д, пад’язны́ шлях
Zúfall
m -(e)s, -fälle вы́падак, выпадко́васць
durch ~ — выпадко́ва
blóßer ~ — чы́стая выпадко́васць
ein böser ~ — непрые́мны вы́падак, іро́нія лёсу
der ~ wóllte es, dass… — выпадко́ва зда́рылася так, што…; па во́лі лёсу…
zúfallen
* vi (s)
1) зачыня́цца
ihm fállen vor Müdigkeit die Áugen zu — ад сто́мленасці ў яго́ зліпа́юцца во́чы
2) выпада́ць на до́лю
Zúfallsergebnis
n -ses, -se выпадко́вы вы́нік
Zúfallsglück
n -(e)s шчаслі́вы вы́падак
Zúfallstreffer
m -s, - выпадко́вае папада́нне, выпадко́вая ку́ля
Zúfassen
n -s
rücksichtsloses ~ — вайск. рашу́чыя [актыўныя] дзе́янні