Zúfall
m -(e)s, -fälle вы́падак, выпадко́васць
durch ~ — выпадко́ва
blóßer ~ — чы́стая выпадко́васць
ein böser ~ — непрые́мны вы́падак, іро́нія лёсу
der ~ wóllte es, dass… — выпадко́ва зда́рылася так, што…; па во́лі лёсу…
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)