züchten
vt разво́дзіць, выро́шчваць, гада́ваць
2) трыма́ць у стро́гасці, кара́ць
Züchter
m -s, -
1) садаво́д
2) жывёлаво́д, жывёлагадо́вец
züchtig
a сарамлі́вы, сці́плы, шляхе́тны, прысто́йны
Züchtigkeit
f - сарамлі́васць, сці́пласць, шляхе́тнасць, прысто́йнасць
Züchtigung
f -, -en ка́ра, пакара́нне
Zügel
m -s, - вуздэ́чка, павадо́к, абро́ць, цу́глі
die ~ straff ánziehen* — нацягну́ць павады́ (тс. перан.)
die ~ schíeßen lássen* [lócker lássen*] — адпусці́ць павады́ [ле́йцы]; разбэ́сціцца, да́ць во́лю (пачуццям, захапленням і да т.п.)
den [die] ~ ánlegen — надзе́ць абро́ць, закілза́ць (тс. перан.)
mit verhängtem ~ [verhängten ~n] réiten* — імча́цца наўска́ч
zügellos
a нястры́мны, неўтаймава́ны, распу́шчаны