zw.
= zwecks – з мэтай, у мэтах
Zwáng
m -(e)s, Zwänge абмежава́нне; прыму́с, насі́лле
etw. aus ~ tun* — рабі́ць што-н. пад прыму́сам
j-m ~ ántun* [áuferlegen] — перашкаджа́ць каму́-н.; прымуша́ць каго́-н.
sich (D) kéinen ~ ántun* [áuferlegen] — не саро́мецца, не цырымо́ніцца
únter dem ~ der Verhältnisse — вы́мушаны акалі́чнасцямі; дзя́куючы акалі́чнасцям
zwánglos
a свабо́дны; натура́льны, во́льны
Zwángsarbeit
f -, -en
1) прымусо́вая рабо́та [пра́ца]
2) ка́таржная рабо́та [пра́ца]
Zwángsjacke
f -, -n утаймава́льная кашу́ля [саро́чка]
j-n in die ~ stécken — надзе́ць каму́-н. утаймава́льную кашу́лю [саро́чку]
Zwángslage
f - нявы́крутка, бязвы́хаднае стано́вішча
zwángsläufig
1.
a неміну́чы, непазбе́жны
2.adv у прымусо́вым пара́дку, прыму́сам