Zwícke
f -, -n
1) гл. Zwecke f
2) шчыпцы́, абцугі́
3) во́стры кане́ц; сасу́лька
Zwíckel
m -s, - клін, уста́ўка (у вопратцы)
zwícken
vt разм. прышчамі́ць; шчыпа́ць, ушчыкну́ць
die Not zwickt ihn — няста́ча яго́ дайма́е
in die Wánge ~ — ушчыкну́ць за шчаку́
Zwícker
m -s, -
1) шчыпцы́
2) пенснл
den ~ áufsetzen — надзе́ць пенснл
Zwíckmühle
in éine ~ geráten* — тра́піць у ця́жкае стано́вішча
Zwíeback
m -(e)s, -bäcke i -e суха́р
Zwíebel
f -, -n цыбу́ля, цыбу́ліна
zwíebeln
vt
1) прыпраўля́ць цыбу́ляй
2) разм. дратава́ць каго́-н., ганя́ць каго́-н. (на экзамене)