zwícken
vt разм. прышчамі́ць; шчыпа́ць, ушчыкну́ць
die Not zwickt ihn — няста́ча яго́ дайма́е
in die Wánge ~ — ушчыкну́ць за шчаку́
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)