zündbar
a які́ лёгка запа́льваецца, лёгказапа́льны
zünden
1.
vt запа́льваць; узрыва́ць, падрыва́ць
der Blitz hat gezündet — ад мала́нкі ўзні́к пажа́р
das Béispiel zündet — пры́клад натхнце [захапля́е]
2.
vi запа́львацца, загара́цца, узрыва́цца
das Stréichholz zündet nicht — запа́лка не загара́ецца
zündend
a запа́льны
éine ~e Ánsprache — гара́чая [палымя́ная] прамо́ва
Zünder
m -s, -
1) запа́льнік
2) вайск. запа́л, узрыва́льнік
Zündhütchen
n -s, - пісто́н, ка́псуль
Zündkabel
n -s, - запа́льны про́вад
Zündkerze
f -, -n запа́льная све́чка; све́чка (рухавіка)