gegenüberliegend
a проціле́глы, супрацьле́глы
gegenüberstehen
* аддз. vi (D) процістая́ць, супрацьстая́ць
gegenüberstellen
аддз. vt (D) проціпастаўля́ць, супрацьстаўля́ць
j-n j-m ~ — рабі́ць во́чную ста́ўку каго́-н. з кім-н.
Gegenüberstellung
f -, -en
1) проціпастаўле́нне; супастаўле́нне, параўна́нне
2) юрыд. во́чная ста́ўка
gegenüber=
аддз. дзеясл. прыстаўка, надае дзеясловам значэнне размяшчэння каго-н., чаго-н. насупраць чаго-н., а таксама значэнне адносінаў да чаго-н.: gegenüberliegen* ляжа́ць [знахо́дзіцца] насу́праць (каго-н., чаго-н.)
Gégenverkehr
m -s сустрэ́чны тра́нспарт [рух]
Gégenverpflichtung
f -, -en сустрэ́чны абавя́зак, абавя́зак, узя́ты на сябе́, узае́мны абавя́зак
Gégenvorschlag
m -(е)s, -schläge контрпрапано́ва
Gégenwart
f -
1) прысу́тнасць
2) цяпе́рашні час, суча́снасць
die Literatúr der ~ — суча́сная літарату́ра