gégenständlich
a
1) філас. рэа́льны, аб’ектыўны
2) спра́ўны, дзелавы́
Gégenständlichkeit
f - філас. рэчаі́снасць, рэа́льнасць, аб’ектыўнасць
Gégenstoß
m -еs, -stöße контрата́ка, контруда́р
Gégenströmung
f -, -en сустрэ́чная плынь
Gégenteil
n -(е)s, -e супрацьле́гласць
im ~ — наадваро́т; у сваю́ чаргу́
gégenteilig
a проціле́глы [супрацьле́глы], адваро́тны
~e Méinung — проціле́глая [супрацьле́глая] ду́мка
gégenteils
adv у адваро́тным вы́падку
gegenüber
prp (D) ставіцца часцей пасля назоўніка:
1) насу́праць
dem Háuse ~ — насу́праць до́ма
2) у адно́сі- нах да
die Pflicht der Héimat ~ — абавя́зак пе́рад радзі́маю
3) у параўна́нні з
~ únserer Natúr — у параўна́нні з на́шай прыро́дай
gegenüberliegen
* аддз. vi (D) быць [мясці́цца] насу́праць