Gehórsam
m -s пако́ра, пако́рлівасць, паслухмя́насць
den ~ verwéigern — выхо́дзіць з падпарадкава́ння
~ bezéigen [léisten, üben] — слу́хацца, падпарадко́ўвацца
gehórsamst
adv
mélde ~ — слухмя́на дакла́дваю, ма́ю го́нар далажы́ць
Gehöft
n -(e)s, -e двор, сядзі́ба, ху́тар
Gehör
n -(e)s слых
nach dem ~ — на слых
~ fínden* — быць вы́слуханым
sich (D) bei j-m ~ verscháffen — заста́віць каго́-н. вы́слухаць сябе́
j-m ~ schénken — добразычлі́ва вы́слухаць каго́-н.
gehören
1.
vi
1) нале́жаць
2) (zu D) даты́чыцца (да чаго-н.)
das gehört nicht zur Sáche — гэ́та спра́вы не даты́чыцца
3) быць патрэ́бным
dazú gehört Geld — на гэ́та патрэ́бны гро́шы
2.
vimp
wie es sich gehört — як нале́жыць
es gehört sich nicht — не прыня́та, непрысто́йна
gehörig
1.
a
1) які́ нале́жыць (каму-н.); які́ адно́сіцца (да чаго-н.)
2) нале́жны; даво́лі вялі́кі
2.
adv нале́жным чы́нам, як нале́жыць, мо́цна
j-m ~ die Wáhrheit ságen — сказа́ць каму́-н. усю́ пра́ўду ў во́чы
gehörlos
a глухі́, пазба́ўлены слы́ху
gehörnt
a
1) рага́ты
2) непаража́льны, непрысту́пны