Gewährsmann
m -(e)s, -männer i -leute
1) паручы́цель, све́дка
2) аўтарытэ́т
gewärtig
a
~ sein (G) — чака́ць (чаго-н.); быць гато́вым (да чаго-н.)
Gewébe
n -s, - ткані́на; анат. тка́нка
gewéckt
a развіты́, ке́млівы
ein ~er Geist — жывы́ ро́зум
Gewéhr
n -(e)s, -e вінто́ўка, стрэ́льба
dóppelläufiges ~ — дубальто́ўка; дубальто́вае ружжо́
~ bei Fuß!, ~ ab! — да нагі́! (каманда)
~ über!, ~ auf! — на плячо́! (каманда)
an die ~e! — у ружжо́! (каманда)
das ~ ánlegen — узя́ць ружжо́ напагато́ў, прыцэ́ліцца
das ~ ábfeuern — вы́страліць з ружжа́ [вінто́ўкі]
das ~ präsentíeren — узя́ць на караву́л
Gewéhrgranate
f -, -n гранатамётны зара́д [набо́й]
Gewéhrgriff
m -(e)s, -e ружэ́йны прыём
Gewéhrkolben
m -s, - прыкла́д (у стрэльбе)