gewíss
1.
a
1) абавязко́вы, пэўны
2) не́йкі, пэўны
etw. (G) ~ sein — быць упэўненым (у чым-н.)
ich bin méiner Sáche ~ — я ўпэўнены ў по́спеху маёй спра́вы
ein ~er Müller — не́хта [не́йкі] Мю́лер
ein ~es Étwas — не́шта тако́е; то́е, што ця́жка ўлаві́ць
2.
adv вядо́ма, безумо́ўна, бясспрэ́чна
~ doch! — як жа!
ganz ~ — абавязко́ва
~ und wáhrhaftig! — сло́ва го́нару!
Gewíssen
n -s, - сумле́нне
j-m ins ~ réden — крана́ць чыё-н. сумле́нне, сарамаці́ць каго́-н.
etw. auf dem ~ háben — мець што-н. на сумле́нні
das ~ schlug ihm [régte sich in ihm] — у ім загавары́ла сумле́нне
◊ ein gútes ~ ist das béste [ein sánftes] Rúhekissen — ≅ спако́йна спіць той, у каго́ сумле́нне чы́стае
gewíssenlos
a несумле́нны, нядобрасумле́нны
Gewíssenlosigkeit
f - несумле́ннасць, нядобрасумле́ннасць, наха́бнасць
Gewíssensregung
óhne jéde ~ — без уся́кага со́раму, бессаро́мна
gewíssermaßen
adv у пэўнай ступе́ні, пэўным чы́нам