Verbum

адшчапля́ць, ‑ляю, ‑ляеш, ‑ляе.

Незак. да адшчапіць.

адшчы́квацца, ‑аецца; незак.

1. Незак. да адшчыкнуцца.

2. Зал. да адшчыкваць.

адшчы́кваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да адшчыкнуць.

адшчыкну́цца, ‑нецца; зак.

Разм. Адарвацца ў выніку шчыпка. Ліст адшчыкнуўся і застаўся ў руцэ.

адшчыкну́ць, ‑ну, ‑неш, ‑не; ‑нём, ‑няце; зак., што і чаго.

Разм. Адарваць шчыпком, адшчыпнуць. Таццяна не ўцерпела, адшчыкнула адзін пялёстак, паспытала яго. Марціновіч.

адшчы́пвацца, ‑аецца; незак.

Зал. да адшчыпваць.

адшчы́пваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да адшчыпнуць.

адшчы́пнуты, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад адшчыпнуць.

адшчыпну́ць, ‑ну, ‑неш, ‑не; ‑нём, ‑няце; зак., што і чаго.

Шчыпком аддзяліць, адарваць. Я знячэўку адшчыпнуў лісток ад вінаграду, а потым зрабіў руку трубачкаю, паклаў лісток і стрэліў. Баранавых. [Міхась] адшчыпнуў толькі маленькі кавалак хлеба і ўкінуў яго ў рот. Шахавец.

адшчэ́п, ‑а, м.

Кавалак, адшчапаны ад чаго‑н. Адшчэп каменя. Дошка з адшчэпам.