Verbum

аддзяля́цца, ‑яюся, ‑яешся, ‑яецца; незак.

1. Незак. да аддзяліцца.

2. Зал. да аддзяляць.

аддзяля́ць, ‑яю, ‑яеш, ‑яе; незак.

1. Незак. да аддзяліць.

2. Служыць мяжой (у прасторы або часе). Ад жылога гарадка вытворчую базу аддзяляе векавы бор, што працягнуўся на пяць кіламетраў ўшыркі. Грахоўскі. Лічаныя дні, а можа гадзіны аддзяляюць.. [Нявіднага] ад цёмнага, жудаснага ў сваёй пустаце і маўклівасці нябыту. Колас.

аддзяўба́ны, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад аддзяўбаць.

аддзяўба́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак.

Тое, што і аддзяўбці.

аддзяўбці́, ‑бу, ‑беш, ‑бе; ‑дзяўбём, ‑дзеўбяце; зак., што.

1. Аддзяліць, адкусіць дзюбай; здзяўбці (аб птушках).

2. Аддзяліць дзяўбаннем. Аддзяўбці кавалак лёду.

аддзя́чыць, ‑чу, ‑чыш, ‑чыць; зак.

Тое, што і аддзякаваць.

аддо́рвацца, ‑аецца; незак.

Зал. да аддорваць.

аддо́рваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да аддарыць.

аддра́іць, ‑драго, ‑драіш, ‑драіць; зак., што.

Спец. Адчыніць што‑н. герметычна зачыненае пры дапамозе задрайкі. Аддраіць люк.

аддрукава́ны, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад аддрукаваць.