Verbum

адапну́ты, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад адапнуць.

адапну́ць, ‑пну, ‑пнеш, ‑пне; ‑пнём, ‑пняце; зак., што.

Тое, што і адпяць.

адаправа́ць, ‑прае і ‑правае.

Незак. да адапрэць.

адапрэ́ць, ‑прэе; зак.

Адстаць, аддзяліцца ад чаго‑н. пад уздзеяннем вільгаці, ад перамены тэмпературы. [Кара].. адапрэла ад пнёў і апаўзла, адвалілася разам са снегам у першыя вясновыя адлігі. Пташнікаў.

адаптава́ны, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад адаптаваць.

адаптава́цца, ‑туюся, ‑туешся, ‑туецца; незак.

Зал. да адаптаваць.

адаптава́ць, ‑тую, ‑туеш, ‑туе; зак. і незак.

Прыстасаваць (прыстасоўваць), спрасціць (спрашчаць) тэкст для тых, хто пачынае вывучаць замежныя мовы.

ада́птар, ‑а, м.

1. Прылада для электраакустычнага ўзнаўлення механічных запісаў гуку; гуказдымальнік.

2. Спецыяльная касета для ўтрымання плоскіх фотаплёнак.

адапта́цыя, ‑і, ж.

1. Прыстасаванне арганізмаў або органаў пачуццяў да навакольных умоў. Адаптацыя вока.

2. Спрашчэнне (палягчэнне) тэксту (напрыклад, літаратурна-мастацкага твора) для тых, хто пачынае вывучаць замежную мову.

[Ад лац. adaptatio — прыстасаванне.]

адапто́метр, ‑а, м.

Прыбор для вымярэння светлавой адчувальнасці вока.