Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ПрадмоваСкарачэнніКніга ў PDF/DjVu

адпалымне́ць, ‑ее; зак.

Кончыць палымнець.

адпа́льванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. адпальваць — адпаліць.

адпа́львацца, ‑аецца; незак.

Зал. да адпальваць.

адпа́льваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да адпаліць.

адпа́льны, ‑ая, ‑ае.

Спец. Звязаны з адпалам, прызначаны для адпалу. Адпальныя работы. Адпальная печ.

адпалява́ць, ‑люю, ‑люеш, ‑люе; зак.

Разм. Кончыць паляваць.

адпампава́ны, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад адпампаваць.

адпампава́ць, ‑пую, ‑пуеш, ‑пуе; зак.

Адліць з дапамогаю помны.

адпампо́ўванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. адпампоўваць — адпампаваць.

адпампо́ўвацца, ‑аецца; незак.

Зал. да адпампоўваць.