Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ПрадмоваСкарачэнніКніга ў PDF/DjVu

саманадзе́йнасць, ‑і, ж.

Уласцівасць саманадзейнага. Саманадзейнасці Мізэрная цана, Калі не ў дружбе з розумам яна. Корбан.

саманадзе́йны, ‑ая, ‑ае.

Празмерна ўпэўнены ў самім сабе, у сваіх сілах і здольнасцях. [Горкі:] — Я не такі саманадзейны, каб думаць, што ўсё, што мною было сказана, вы слухалі з задавальненнем. «Маладосць». // Які адлюстроўвае празмерную ўпэўненасць у сабе, сведчыць пра яе. Саманадзейны тон.

саманазіра́нне, ‑я, н.

Назіранне за самім сабой, за станам свайго здароўя, за думкамі, пачуццямі і пад.

саманакла́д, ‑а, М ‑дзе, м.

Апарат для аўтаматычнай падачы лістоў паперы ў друкарскую машыну.

саманакла́дчык, ‑а, м.

Тое, што і саманаклад.

саманала́дка, ‑і, ДМ ‑дцы, ж.

Аўтаматычная наладка механізма, сістэмы механізмаў.

саманала́дны, ‑ая, ‑ае.

Такі, характарыстыкі якога змяняюцца аўтаматычна з мэтай падтрымання зададзенага рэжыму. Саманаладная сістэма.

саманарыхто́ўка, ‑і, ДМ ‑тоўцы; Р мн. ‑товак; ж.

Нарыхтоўка чаго‑н. (паліва, сыравіны і пад.) самім спажыўцом, мясцовымі арганізацыямі. Саманарыхтоўка торфу.

саманарыхто́ўшчык, ‑а, м.

Асоба, арганізацыя, якая праводзіць саманарыхтоўку. Саманарыхтоўшчык гародніны.

саманастро́йвальны, ‑ая, ‑ае.

У выразах: саманастройвальнае ўстройства, саманастройвальная машына, саманастройвальная сістэма — устройства (машына, сістэма), характарыстыкі якіх змяняюцца ў выніку знешніх уздзеянняў з мэтай падтрымання зададзенага рэжыму.