саманарыхто́ўшчык, ‑а, м.

Асоба, арганізацыя, якая праводзіць саманарыхтоўку. Саманарыхтоўшчык гародніны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)