Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ПрадмоваСкарачэнніКніга ў PDF/DjVu

адку́свацца, ‑аецца; незак.

Зал. да адкусваць.

адку́сваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да адкусіць.

адкусі́ць, ‑кушу, ‑кусіш, ‑кусіць; зак., што і чаго.

Кусаючы, аддзяліць частку ад цэлага. Пасля кожнай чаркі Антаніна Міхайлаўна брала хлеб, і, перш чым адкусіць, падносіла яго да носа і нюхала, а потым ужо клала ў рот і закусвала. Колас. // Адцяць шчыпцамі, кусачкамі. Адкусіць кавалак дроту.

адку́шаны, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад адкусіць.