Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ПрадмоваСкарачэнніКніга ў PDF/DjVu

адцэнтрава́ны, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад адцэнтраваць.

адцэнтрава́ць, ‑рую, ‑руеш, ‑руе; зак., што.

Спец. Правільна ўстанавіць у адносінах да цэнтра.

адцяга́ны, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад адцягаць.

адцяга́цца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; зак.

Разм. Пакінуць цягацца, бадзяцца, валачыцца.

адцяга́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што.

Разм.

1. Доўга пранасіць адзенне, абутак. Пяць гадоў адцягаў боты.

2. Адцягнуць у некалькі заходаў. Адцягаць галлё ўбок.

адця́гванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. адцягваць.

адця́гвацца, ‑аецца; незак.

1. Незак. да адцягнуцца.

2. Зал. да адцягваць.

адця́гваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да адцягнуць.

адця́гненасць, ‑і, ж.

Уласцівасць адцягненага (у 2 знач.); абстрактнасць.

адцягне́нне, ‑я, н.

1. Дзеянне паводле знач. дзеясл. адцягнуць (у 5 знач.).

2. Мысленнае вылучэнне і адасабленне адзнак якіх‑н. канкрэтных аб’ектаў; абстрагаванне, абстракцыя.