Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ПрадмоваСкарачэнніКніга ў PDF/DjVu

адце́рціся, адатрэцца; пр. адцёрся, ‑церлася; заг. адатрыся; зак.

1. Знікнуць, сысці ў выніку сцірання, чысткі. Пляма адцерлася.

2. Тручыся, праціскаючыся, непрыкметна адысці. Чалавек з мехам адцёрся назад. Чорны.

адцёрты, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад адцерці.

адці́нак, ‑нка, м.

Абмежаваная частка чаго‑н.; адрэзак. [Паходня] адчуў, што адзін адцінак яго жыцця ў Старыцы скончыўся, надышоў другі, куды больш складаны і сталы. Хадкевіч.

адціна́цца, ‑аецца; незак.

Зал. да адцінаць.

адціна́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да адцяць.

адціра́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. адціраць — адцерці.

адціра́цца, ‑аецца; незак.

1. Незак. да адцерціся.

2. Зал. да адціраць.

адціра́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да адцерці.

адціска́льнік, ‑а, м.

Спец. Прыбор, прыстасаванне для адціскання чаго‑н.

адціска́льны, ‑ая, ‑ае.

Спец. Які прызначаны для адціскання. Адціскальны прэс.