адсы́паць, ‑сы́плю, ‑сы́плеш, ‑сы́пле; зак.
Аддзяліць частку якога‑н. сыпкага рэчыва або дробных прадметаў, перасыпаўшы куды‑н. Адсыпаць мукі. □ — А ты не бядуй, — уцешыла дзяўчынка Косціка, — У наступны раз я навучу цябе, як зачараваць гарлачык. Тады набярэш поўны. А зараз дай я табе трохі адсыплю. Даніленка.
адсыпа́ць 1, ‑а́ю, ‑а́еш, ‑а́е.
Незак. да адсы́паць.
адсыпа́ць 2, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.
Незак. да адаспа́ць.
адсы́пка, ‑і, ДМ ‑пцы, ж.
Дзеянне паводле знач. дзеясл. адсыпаць — адсыпаць.
адсырэ́лы, ‑ая, ‑ае.
Які стаў сыры, вільготны. Хтосьці незнаёмы чыркаў запалкамі, а яны, мусіць, адсырэлыя, не запальваліся. Чорны.
адсырэ́ць, ‑эе; зак.
Увабраўшы ў сябе вільгаці, стаць сырым. Ісці было вельмі цяжка, валёнкі за дзень адсырэлі, здаваліся пудовымі. Лупсякоў.
адсыса́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; каго-што.
Незак. да адассаць.
адсю́ль, прысл.
1. З гэтага месца; ад гэтага месца. Адсюль, з лясной паляны, На бітву і ў разведку Хадзілі партызаны. Аўрамчык. Да гарадка адсюль было вёрст трыццаць. Чорны. // З гэтай мясцовасці. Ён родам адсюль, са Стоўбцаў.
2. З папярэдняга разважання; у выніку гэтага. [Вейс:] — Калі злачынца злоўлены ці ўрэшце так пакараны сваімі рабочымі, трэба і зрабіць адсюль належныя вывады. Лынькоў.
•••
Адсюль-адтуль — з розных месцаў патроху.
Ні адсюль, ні адтуль — раптоўна, немаведама адкуль.
адсябя́ціна, ‑ы, ж.
Разм. неадабр. Свае ўласныя словы, устаўленыя ў чужы тэкст. // Учынкі, дзеянні, зробленыя самавольна, наперакор існуючым указанням.
адсява́нне, ‑я, н.
Дзеянне паводле знач. дзеясл. адсяваць — адсеяць і адсявацца — адсеяцца.