Verbum

адо́метр, ‑а, м.

Прылада для вымярэння пройдзенай адлегласці.

[Ад грэч. odos — дарога і metron — мера.]

адо́нак, ‑нка, м.

Подсціл з галля, жэрдак, на які кладуць стог; стажар’е. Працавалі дружна: жанчыны зграбалі сена ў валкі, мужчыны складалі ў копы і падносілі іх на насілках да адонкаў. Сабаленка. [Шафёр] збегаў да старога адонка, выцягнуў адтуль дзве сухія жардзіны і за некалькі хвілін гладзіў насілкі. Кулакоўскі.

адо́ніс, ‑у, м.

Лекавая расліна сямейства казяльцовых; гарыцвет.

адо́нне, ‑я, н.

Тое, што і адонак. [Паліна] тут жа скінула блузку, разадрала яе, перавязала раны. Перацягнула мяне на сухое адонне. Алешка.

адо́ранасць, ‑і, ж.

Якасць адоранага; таленавітасць.

адо́раны, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад адарыць.

адо́рваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да адарыць.

адо́рвень, ‑я, м.

Спец. Адарваная глыба горнай пароды, прынесеная ледавіком. Адорвені дэвонскіх парод.