Verbum

адстрачы́ць, ‑страчу, ‑строчыш, ‑строчыць; зак., што.

1. Прастрачыць, прашыць што‑н. Адстрачыць складку. // Выстрачыць, аздобіць строчкай. Адстрачыць варты пінжака.

2. Скончыць страчыць (пра кулямёт і інш.).

адстро́ены, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад адстроіць.

адстро́іць, ‑строю, ‑строіш, ‑строіць; зак., каго-што.

Абладзіць, агледзець; аздобіць. Адстроіць кватэру.

адстро́йванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. адстройваць — адстроіць.

адстро́йвацца, ‑аецца; незак.

Зал. да адстройваць.

адстро́йваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да адстроіць.

адстро́чаны, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад адстрачыць.

адстро́чвацца, ‑аецца; незак.

Зал. да адстрочваць.

адстро́чваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да адстрачыць.

адструга́ны, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад адстругаць.