адмяні́цца, ‑мянюся, ‑менішся, ‑меніцца; зак.
Зрабіцца інакшым; змяніцца, перамяніцца. Гэй, папраўся ты, Адмяніся ты, Разбудзіся ты, Поле роднае! Купала. Каб жа ён ажаніўся, Можа б ён адмяніўся. З нар.
адмяні́ць, ‑мяню, ‑меніш, ‑меніць; зак., што.
1. Спыніць існаванне чаго‑н.; ліквідаваць. У Рубанаўцы калісь хутары зрабілі, потым вайна, рэвалюцыя, хутары самі рубанаўцы адмянілі. Галавач. // Аб’явіць што‑н. раней прынятае, узаконенае несапраўдным; скасаваць. Адмяніць прысуд. □ [Сцяпан Тамашэвіч:] — Мы склікалі агульны сход жыхароў і імем Савецкай улады адмянілі загады акупацыйных улад. Залескі. // Даць распараджэнне, каб аб’яўленае, намечанае не адбылося. Адмяніць экскурсію. Адмяніць паездку за горад.
2. Замяніць па тое, што больш падыходзіць; абмяняць.
адмяня́цца, ‑яюся, ‑яешся, ‑яецца; незак.
1. Незак. да адмяніцца.
2. Зал. да адмяняць.
адмяня́ць, ‑яю, ‑яеш, ‑яе.
Незак. да адмяніць.
адмяра́цца, ‑аецца; незак.
Зал. да адмяраць.
адмяра́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.
Незак. да адмераць.
адмясі́ць, ‑мяшу, ‑месіш, ‑месіць; зак., што.
1. Скончыць мясіць. — Перамог ты, сынок, свайго настаўніка, падкасіў. Адмясіў я ўжо сваю гліну, адмясіў... Бялевіч.
2. Разм. Набіць, надаваць. Адмясіць бакі.
3. Разм. Прайсці, месячы нагамі. [Мешкяліс:] — Паспрабуй такую даль адмясіць, дык ні за што і ўзяцца не захочаш. Броўка.
адмята́цца, ‑аецца; незак.
Зал. да адмятаць.
адмята́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.
Незак. да адмесці.